Arne vindt het niet leuk meer, sinds zijn spiksplinternieuwe zusje er is. Het lijkt wel of zijn moeder alleen nog maar aandacht voor haar heeft. Arne zou die baby het liefst willen inruilen voor een poedeltje. Maar zijn moeder wil zelfs niet over zijn voorstel nadenken. En zijn vader heeft alleen maar aandacht voor de school waar hij les geeft, met al die varkens...

Gelukkig woont ook zijn lieve opa bij hen in huis. Opa die altijd tijd voor hem heeft. Opa die hem spannende verhalen vertelt, terwijl zijn bezige handen prachtige houten beeldjes aan het snijden zijn.

Op een dag ligt opa opeens in bed. Hij is erg ziek. Opa belooft Arne dat ze samen op reis zullen gaan als hij weer beter is. Arne verheugt er zich enorm op, en gaat reisfolders verzamelen.

Maar opa moet alléén op reis...

Een koffertje voor opa, een verhaal over de innige band tussen een jongetje en zijn opa, kwam op de shortlist voor de Gouden Uil 2002.

Reviews:

‘… De Preters taal en schrijfstijl getuigen van een groot vertrouwen in de literaire competentie van jonge lezers. Haar taalgebruik is afwisselend slagvaardig-pittig en poëtisch-ontroerend en in zijn alternatieve logica ook ontzettend geestig. Met groot respect voor de gevoelswereld van Arne wordt het thema van verlies en rouw om een geliefd persoon genuanceerd behandeld.’ (Jury Gouden Uil Jeugdliteratuur 2002)